Ang kasiraang-puri ay nagdudulot ng kahihiyan at pagkawala ng tiwala, na siyang marapat sa isang makasalanang sinungaling.
Huwag kang patatangay sa matinding alab ng damdamin, baka suwagin ka niya na parang torong baliw,
o baka ubusin niya ang mga dahon mo at sirain ang iyong bunga, at maiwan kang parang tuyot na punongkahoy.
Ipapahamak ka ng iyong masasamang pagnanasa, hanggang sa pagtawanan ka ng iyong mga kaaway.
Ang magiliw na tinig ay nakakaakit ng maraming kaibigan, at ang matamis na pananalita'y susuklian ng magandang sagot.
Makipagbatian ka sa maraming tao, ngunit isa lamang sa sanlibo ang hihingan mo ng payo.
Bago ka makipagkaibigan kaninuman, subukin mo muna siya, at huwag mo siyang pagtitiwalaan agad.
Sapagkat may mga kaibigang mapagsamantala na di mo maaasahan sa oras ng pangangailangan.
May kaibigang hindi nagtatagal at nagiging kaaway mo, at ibubunyag pa niya ang pagkakagalit ninyo, palalabasin ka pa niyang kahiya-hiya.
Mayroon ding kaibigang kasalu-salo mo sa pagkain, ngunit pababayaan ka sa oras ng kagipitan.
Sa kasaganaan, didikit siya sa iyo na parang anino, uutusan niya pati ang mga katulong mo;
ngunit sa kasawia'y pababayaan ka niya, pagtataguan ka, at di mo na siya makikita.
Lumayo ka sa kaaway, at mag-ingat ka sa kaibigan.
Ang matapat na kaibiga'y parang matibay na kanlungan, kapag nakatagpo ka ng tulad niya'y para kang nakahukay ng kayamanan.
Walang kasinghalaga ang matapat na kaibigan; hindi siya matutumbasan ng gaano mang salapi.
Ang matapat na kaibiga'y parang gamot na nagbibigay-buhay, at siya'y matatagpuan lamang ng mga may paggalang sa Panginoon.
Ang may paggalang sa Panginoo'y makakatagpo ng tapat na kaibigan, at ang mga kaibigan niya'y tulad niyang may paggalang sa Panginoon.
Anak, mula pa sa iyong kabataan pahalagahan mo na ang Karunungan, at kapag tumanda ka'y patuloy mo siyang makakamtan.
Linangin mo ang Karunungan gaya ng ginagawa ng magsasaka sa kanyang bukirin, at mag-aani ka nang masagana; magpagod kang sumandali sa pag-aalaga sa kanya, at lalasap ka ng masarap niyang bunga.
Mahirap siyang kamtan ng ayaw mag-aral, hindi magtitiyaga sa kanya ang may mahinang kalooban.
Para sa mangmang, ang Karunungan ay batong mabigat na di magtatagal at kanyang ibabagsak.
Ang Karunungan ay talagang mahirap kamtan, iilan lamang ang tunay na nakakakilala sa kanya.
Makinig ka, anak ko't narito ang aking tagubilin, huwag mong tanggihan itong aking payo.
Bayaan mong gapusin ng Karunungan ang iyong mga paa, at isuot sa iyong leeg ang pamatok niya.
Yumuko ka at nang makasakay siya sa iyong balikat, at huwag kang maghimagsik sa kanyang kapangyarihan.
Buong puso mo siyang suyuin, at sundin nang buo mong lakas ang kanyang mga tuntunin.
Hanapin mo siya at siya'y iyong matatagpuan, at minsang mahawakan ay huwag mo nang pakakawalan.
Sa wakas, malalasap mo ang ginhawang dulot niya, at siya ay magiging kaligayahan mo.
Ang mga tanikala niya'y magiging sandata mo, at ang kanyang pamatok ay maharlikang kasuotan.
Ang pamatok niya'y magiging isang gintong hiyas, at ang tali niya'y pamigkis na bughaw.
Isusuot mo siyang parang damit na marilag, at ipuputong siya sa iyo bilang korona ng kagalakan.
Kung nais mo'y magiging marunong ka; magsikap ka lamang, ikaw ay magiging matalino.
Kung mawilihin kang makinig, ikaw ay matututo; at kung pahahalagahan mo ang iyong narinig, ikaw ay dudunong.
Kapag dumalo ka sa kapulungan ng matatanda, piliin mo kung sino sa kanila ang marunong at sa kanya ka pumanig.
Maging masigasig ka sa pakikinig ng aral ng mga makadiyos, at huwag mong kaliligtaan ang mga makahulugang talinhaga.
Kapag nakatagpo ka ng isang matalino, agapan mo ang pagdalaw sa kanya; at puntahan mo siya nang malimit hanggang sa ikaw na lamang ang makapudpod sa pasukan ng kanyang bahay.
Sundin mo ang mga batas ng Panginoon, lagi mong pag-aralan ang kanyang Kautusan, at palilinawin niya ang iyong pag-iisip, at kakamtan mo ang karunungang iyong minimithi.