Anak, huwag mong aalisan ng ikabubuhay ang mahihirap    at huwag mong paghihintayin ang nangangailangan.
Huwag mong dudustain ang nagugutom, Â Â Â at huwag mong gagalitin ang taong nasa mahigpit na pangangailangan.
Huwag mong dadagdagan ng suliranin ang taong masama ang loob, Â Â Â at huwag mong ipagpaliban ang pagtulong sa maralita.
Huwag mong tatanggihan ang hiling ng nasa kasawian; Â Â Â huwag mong tatalikuran ang taong dukha.
Huwag mong iiwasan ang nangangailangan; Â Â Â huwag mo siyang bibigyan ng dahilang sumpain ka.
Kung sumpain ka niya sa gitna ng mapait niyang karanasan, Â Â Â diringgin ng Maykapal ang kanyang dalangin.
Sikapin mong kalugdan ka ng lipunan; Â Â Â igalang mo ang mga may kapangyarihan.
Pakinggan mo ang daing ng maralita; Â Â Â sagutin mo siya nang banayad at payapa.
Iligtas mo ang naaapi sa kamay ng mang-aapi, Â Â Â at magpakatatag ka kapag ikaw ay humahatol.
Maging isa kang ama sa mga ulila;    bigyan mo ang mga biyuda ng tulong na hindi na maidulot ng yumaong asawa; aariin kang anak ng Kataas-taasang Diyos    at iibigin ka niya nang higit pa sa pag-ibig ng isang ina.
Kinakalinga ng Karunungan ang mga humahanap sa kanya; Â Â Â sila'y kanyang tinuturuan.
Ang nagmamahal sa kanya'y nagpapahalaga sa buhay; Â Â Â ang maagang naghihintay sa kanya ay magtatamasa ng kaligayahan.
Ang nagkamit ng Karunungan ay magtatamo ng karangalan, Â Â Â pagpapalain siya ng Panginoon saanman siya pumunta.
Ang naglilingkod sa Karunungan ay naglilingkod sa Panginoon; Â Â Â iibigin ng Panginoon ang sinumang umiibig sa Karunungan.
Ang sumusunod sa kanya'y humahatol nang wasto; Â Â Â ang nagpapahalaga sa kanya'y nabubuhay nang matiwasay.
Magtiwala ka sa Karunungan at kakamtan mo siya; Â Â Â mananatili siya sa iyong lahi hanggang sa iyong kaapu-apuhan.
Sa pasimula'y isasama ka niya sa mga liku-likong landas, Â Â Â tatakutin ka niya at pupunuin ng alalahanin. Pagtitiisin ka niya ng bigat ng kanyang mga tuntunin, at susubukin ka niya sa pamamagitan ng kanyang mga utos, Â Â Â hanggang sa ikaw ay pagtiwalaan niya.
Pagkatapos, agad-agad ka niyang lalapitan; Â Â Â ihahayag niya sa iyo ang kanyang mga lihim, at bibigyan ka niya ng kaligayahan.
Ngunit kapag siya'y iyong tinalikuran, Â Â Â pababayaan ka niya at mabubulid ka sa kapahamakan.
Gawin mo ang lahat sa tamang panahon at umiwas kang lagi sa masama. Â Â Â Huwag mong hahamakin ang iyong sarili.
Ang kababaang-loob ay kapuri-puri at marapat igalang, Â Â Â ngunit ang paghamak sa sarili ay kasalanan.
Huwag mong bayaang pagsamantalahan ka ng iba; Â Â Â huwag mong ipahamak ang iyong sarili dahil sa di pagtatanggol sa iyong mga karapatan.
Huwag kang mag-atubiling magsalita kung napapanahon, Â Â Â at huwag mong itago ang iyong karunungan.
Ang karunungan ay nakikilala sa pananalita; Â Â Â ang pinag-aralan mo ay makikilala sa iyong pangungusap.
Huwag kang magsasalita laban sa katotohanan, Â Â Â at huwag mong kalilimutang marami kang di nalalaman.
Huwag mong ikahihiyang ipahayag ang iyong mga kasalanan; Â Â Â hindi mo mapipigilan ang agos ng ilog.
Huwag kang paiilalim sa hangal, Â Â Â at huwag mo namang kikilingan ang makapangyarihan.
Ipakipaglaban mo ang katotohanan hanggang kamatayan, Â Â Â at ipaglalaban ka ng Panginoong Diyos.
Huwag kang pabigla-bigla sa pananalita; Â Â Â huwag ka namang babagal-bagal sa paggawa.
Huwag kang mag-asal leon sa iyong tahanan, Â Â Â at huwag kang magmalupit sa iyong mga katulong.
Huwag laging nakabuka ang palad mo para tumanggap, Â Â Â ngunit huwag ding nakakimkim nang mahigpit kapag napapanahong magbayad.