O Yahweh, bakit masyado kang malayo? Â Â Â Sa panahon ng gulo, bakit ka nagtatago?
Inaapi ang mga dukha ng palalo't walang-awa; Â Â Â nawa'y sila ang mahuli sa patibong nilang gawa.
Ipinagyayabang ng masasama ang kanilang mga hangarin; Â Â Â si Yahweh ay nilalait at sinusumpa ng mga sakim.
Ang sabi ng masasamang tao, “Diyos ay walang pakialam,†   sabi nila'y “walang Diyos,†dahil sa kanilang kahambugan.
Ang masasama'y palaging nagtatagumpay; Â Â Â ang hatol ng Diyos ay di nila nauunawaan, Â Â Â palagi nilang tinutuya ang kanilang mga kaaway.
Sinasabi nila sa sarili, “Hindi kami mabibigo;    kaguluhan sa buhay, hindi namin matatamo.â€
Namumutawi sa bibig nila'y sumpa, banta at pandaraya, Â Â Â dila nila'y laging handa sa marumi't masamang pananalita.
Sa mga nayon sila'y nag-aabang, Â Â Â upang paslangin ang walang kamalay-malay.
Para silang leon na nasa taguan, Â Â Â mga kawawang dukha'y inaabangan, Â Â Â hinuhuli ang mga ito sa kanilang bitag, Â Â Â at pagkatapos ay kinakaladkad.
Dahan-dahan silang gumagapang, Â Â Â upang biktimahin ang mga mahihina.
Ganito ang sabi ng masasama, “Ang Diyos ay walang pakialam!    Mata niya'y nakapikit, di niya ako mapagmamasdan.â€
Gumising ka, O Yahweh, at ang masasama'y parusahan, Â Â Â silang mga naghihirap ay huwag mong kalimutan!
Bakit hinahayaan ng Diyos na hamakin siya ng masasama, Â Â Â na nagsasabing ang parusahan sila'y di raw niya magagawa?
Subalit nakikita mo ang hirap at kaapihan, Â Â Â at ikaw ay palaging handang dumamay. Ang mga kapus-palad ay sa iyo lang umaasa, Â Â Â sa tuwina'y sumasaklolo ka sa mga ulila.
Mga braso ng masasama'y iyong baliin, Â Â Â parusahan mo sila't kasamaa'y sugpuin.
Naghahari si Yahweh magpakailanpaman, Â Â Â mga bansang may ibang Diyos, sa lupa'y mapaparam.
Papakinggan mo, Yahweh, ang dalangin ng mga hamak, Â Â Â patatatagin mo ang loob ng mga kapus-palad.
Ipagtatanggol mo ang mga api at mga ulila, Â Â Â upang wala nang taong mananakot ng kapwa.